سپتامبر 2018 / بیمارستان اتحادیه پزشکی فوجیان و غیره / درمان های یکپارچه سرطان

متن/ وو تین یائو

غذا خوردن دارهگانودرما لوسیدومکمک به تسکین علائم بیماران تومور مغزی؟این احتمالاً اولین گزارش در یک مجله بین المللی است که اثرات آن را بررسی می کندگانودرما لوسیدومدر مهار تومورهای مغزی در داخل بدن از طریق آزمایش های حیوانی - می تواند افکاری را برای ما به ارمغان آورد.

گلیوما یک نوع شایع تومور مغزی است.این به دلیل تکثیر غیر طبیعی سلول های گلیال است که در اطراف سلول های عصبی پیچیده می شوند.ممکن است یک تومور خوش خیم با رشد کند باشد (این که آیا باعث سردرد و سایر علائم ناراحت کننده می شود بستگی به محل و اندازه تومور دارد)، یا ممکن است یک تومور بدخیم با رشد سریع باشد.

گلیوما بدخیم عملکرد تغذیه، حمایت و محافظت از سلول های عصبی را از دست داده است.نه تنها به سرعت رشد می کند، بلکه ممکن است در مدت کوتاهی گسترش یابد.این نوع گلیوما بدخیم که به سرعت رشد می کند و گسترش می یابد، گلیوبلاستوما نیز نامیده می شود.یکی از شایع ترین و کشنده ترین تومورهای مغزی در انسان است.حتی اگر بیماران بلافاصله پس از تشخیص درمان تهاجمی دریافت کنند، میانگین طول عمر باقی مانده آنها تنها 14 ماه است.تنها 5 درصد از بیماران بیش از پنج سال زنده می مانند.

بنابراین، چگونگی تقویت موثر توانایی ضد سرطانی سیستم ایمنی بدن خود بیمار در سال‌های اخیر به میدان اصلی کاوش در درمان گلیوبلاستوما در حوزه پزشکی تبدیل شده است.این یک واقعیت پذیرفته شده است کهگانودرما لوسیدومپلی ساکاریدها (GL-PS) می توانند ایمنی را تنظیم کنند، اما به دلیل اینکه سد خونی مغزی بین مغز و رگ های خونی می تواند به طور انتخابی از ورود مواد خاصی در خون به سلول های مغز جلوگیری کند.گانودرما لوسیدومپلی ساکاریدها می توانند گلیوبلاستوما را در مغز مهار کنند نیاز به تایید بیشتر دارد.

گزارشی که به طور مشترک توسط بیمارستان اتحادیه دانشگاه پزشکی فوجیان، موسسه جراحی مغز و اعصاب فوجیان، دانشگاه کشاورزی و جنگلداری فوجیان در سپتامبر 2018 در "درمان های یکپارچه سرطان" منتشر شد، تایید کرد که پلی ساکاریدهای جدا شده از بدن میوهگانودرما لوسیدوم(GL-PS) می تواند رشد گلیوبلاستوما را مهار کند و دوره بقای موش های حامل تومور را طولانی کند.مکانیسم اثر آن ارتباط نزدیکی با بهبود ایمنی دارد.

نتیجه تجربی 1: تومور نسبتاً کوچک است

GL-PS مورد استفاده در این آزمایش یک پلی ساکارید ماکرومولکولی با وزن مولکولی نزدیک به 585000 و محتوای پروتئین 6.49٪ است.محققان ابتدا سلول های گلیوما را به مغز موش تلقیح کردند و سپس GL-PS را با تزریق داخل صفاقی با دوز روزانه 50، 100 یا 200 میلی گرم بر کیلوگرم به موش تزریق کردند.

پس از دو هفته درمان، اندازه تومور مغزی موش‌های آزمایشگاهی توسط MRI مورد بررسی قرار گرفت (شکل 1A).نتایج نشان داد که در مقایسه با موش‌های گروه کنترل که با سلول‌های سرطانی تلقیح شده بودند اما GL-PS به آنها داده نشد، اندازه تومور موش‌هایی که 50 و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم GL-PS دریافت کردند به طور متوسط ​​حدود یک سوم کاهش یافت. شکل 1B).

شکل 1 اثر مهاری GL-PS بر تومورهای مغزی (گلیوما)

نتیجه تجربی 2: طولانی شدن بقا

پس از انجام MRI، تمام موش‌های آزمایشگاهی تا زمان مرگ به تغذیه ادامه دادند.نتایج نشان داد که طولانی ترین مدت زنده ماندن موش هایی بودند که 100 میلی گرم بر کیلوگرم GL-PS دریافت کردند.میانگین زمان بقا 32 روز بود که یک سوم بیشتر از 24 روز گروه کنترل بود.یکی از موش ها حتی 45 روز زنده بود.در مورد دو گروه دیگر موش های صحرایی GL-PS، میانگین زمان زنده ماندن حدود 27 روز است که تفاوت چندانی با گروه کنترل ندارد.

شکل 2 اثر GL-PS بر طول عمر موش های مبتلا به تومور مغزی (گلیوما)

نتیجه تجربی 3: بهبود توانایی ضد توموری سیستم ایمنی

محققان بیشتر اثرات آن را بررسی کردندگانودرما لوسیدومپلی ساکاریدها بر عملکرد ایمنی موش‌های مبتلا به تومور مغزی نشان دادند که سلول‌های T سیتوتوکسیک (شکل 3) در تومورهای مغزی و لنفوسیت‌ها (شامل سلول‌های T و سلول‌های B) در طحال موش‌های تزریق شده باگانودرما لوسیدومپلی ساکاریدها به طور قابل توجهی در خون افزایش یافت.غلظت سیتوکین های ضد تومور مانند IL-2 (اینترلوکین-2)، TNF-α (فاکتور نکروز تومور α) و INF-γ (اینترفرون گاما) ترشح شده توسط سلول های ایمنی نیز بیشتر از گروه کنترل بود. .

علاوه بر این، محققان همچنین از طریق آزمایش های آزمایشگاهی تایید کرده اند کهگانودرما لوسیدومپلی ساکاریدها نه تنها می توانند کشندگی سلول های کشنده طبیعی را در برابر سلول های گلیوما افزایش دهند، بلکه سلول های دندریتیک (سلول هایی که مسئول شناسایی دشمنان خارجی و شروع پاسخ ایمنی در سیستم ایمنی هستند) را تقویت می کنند تا سرعت فعال شدن سیستم ایمنی برای مبارزه با سلول های سرطانی را افزایش دهند. و همچنین به تولید سلول های T سیتوتوکسیک (که می توانند سلول های سرطانی را یک به یک از بین ببرند) کمک می کند.

شکل 3 اثر GL-PS بر تعداد سلول های T سیتوتوکسیک در تومورهای مغزی (گلیوما) 

[توضیح] این بخش بافتی از تومور مغزی موش صحرایی است که در آن قسمت قهوه‌ای آن سلول‌های T سیتوتوکسیک است.کنترل به گروه کنترل اشاره دارد و سه گروه دیگر گروه GL-PS هستند.داده های نشان داده شده دوز استگانودرما لوسیدومپلی ساکاریدهای تزریق شده به حفره داخل صفاقی موش های حامل تومور

با دیدن فرصتگانودرما لوسیدومپلی ساکاریدها برای مبارزه با تومورهای مغزی

نتایج تحقیقات فوق حاکی از آن است که مقدار مناسبی ازگانودرما لوسیدومپلی ساکاریدها می توانند به مبارزه با تومورهای مغزی کمک کنند.زیرا پلی ساکاریدهای تزریق شده به حفره شکمی از طریق ورید باب کبد جذب شده و توسط کبد متابولیزه می شوند و سپس برای تعامل با سلول های ایمنی در خون وارد گردش خون می شوند.بنابراین، دلیل اینکه می توان رشد تومورهای مغزی موش صحرایی را کنترل کرد و حتی دوره بقا را طولانی کرد، باید به تحریک پاسخ ایمنی و بهبود عملکرد سیستم ایمنی مرتبط باشد.گانودرما لوسیدومپلی ساکاریدها

بدیهی است که سد خونی مغزی در ساختار فیزیولوژیکی از اثر بازدارندگی محافظت نمی کند.گانودرما لوسیدومپلی ساکاریدها بر روی تومورهای مغزینتایج تجربی همچنین به ما می گوید که دوزگانودرما لوسیدومپلی ساکاریدها هر چه بیشتر باشند بهتر نیست، اما به نظر می رسد مقدار بسیار کم اثر کمی دارد."مقدار مناسب" چقدر است.ممکن است که متفاوت باشدگانودرما لوسیدومپلی ساکاریدها تعاریف خاص خود را دارند و اینکه آیا اثر تجویز خوراکی می تواند معادل تزریق داخل صفاقی باشد، نیاز به تأیید تحقیقات بیشتر دارد.

با این حال، این نتایج حداقل امکان پلی ساکاریدها را نشان داده استGآنودرما لوسیدوممهار رشد تومور مغزی و افزایش طول عمر، که ممکن است در شرایط فعلی درمان محدود ارزش امتحان را داشته باشد.

[منبع] وانگ سی، و همکاران.فعالیت های ضد توموری و تعدیل کننده ایمنی پلی ساکاریدهای گانودرما لوسیدوم در موش های صحرایی گلیوما.ادغام سرطان وجود دارد.2018 سپتامبر؛ 17 (3): 674-683.

[مراجع] تونی دامبروزیو.گلیوما در مقابل گلیوبلاستوم: درک تفاوت های درمان.جراحان مغز و اعصاب نیوجرسی4 اوت 2017.

پایان

درباره نویسنده/ خانم وو تینگیائو

وو تینگیائو از سال 1999 اطلاعات دست اول گانودرما را گزارش کرده است. او نویسنده کتابدرمان با گانودرما(منتشر شده در The People's Medical Publishing House در آوریل 2017).

★ این مقاله با مجوز انحصاری نویسنده منتشر شده است.★ آثار فوق را نمی توان بدون مجوز نویسنده تکثیر، گزیده یا به روش های دیگر استفاده کرد.★ در صورت تخلف از بیانیه فوق، نویسنده مسئولیت های قانونی مربوطه را پیگیری خواهد کرد.★ متن اصلی این مقاله توسط Wu Tingyao به زبان چینی نوشته شده و توسط Alfred Liu به انگلیسی ترجمه شده است.اگر بین ترجمه (انگلیسی) و اصل (چینی) مغایرت وجود داشته باشد، اصل چینی ارجحیت دارد.اگر خوانندگان سؤالی دارند، لطفاً با نویسنده اصلی، خانم وو تینگیائو تماس بگیرید.